İnsan hayatında değişmez bir ilerleme sürecidir kişisel gelişim. Bu, üzerine gidildiğinde ve mental/fiziksel eğitime, karakter eğitimine açık olunduğunda gözlemlenmesi kolay bir yol iken; belirli durumlarda bazen negatif motivasyon, bazense bireyin -genelde bulunulan çevre etkisiyle- ekstra gelişime kapalı olduğu örneklerde oldukça yavaş ilerlediği bilinmektedir.
Kişinin toplumun parçası olmasından öte, birey olabilmesi ve sağlam bir karakter oturtabilmesi adına kişisel gelişimin önemi yadsınamayacak derecede yüksektir. Günlük hayatın işleyişinde başrolü çeken bireylerin yaşamında bu denli mühim bir rol oynamasına karşın kişisel gelişimin bazı durumlarda negatif etkileri de gözlemlenebilir.
Kişisel Gelişim Doyumsuzluk
”Kişisel gelişim bir problem midir?” sorusu için doyumsuzluk hayli önemli bir başlığa sahiptir. Bireyler kendilerine katkı sağlamak adına, kendilerini gelişim sürecine yerleştirmek adına giriştikleri kimi işlerde belli bir düzeyde başarı gösteremediklerinde (genellikle) yaşadıkları demoralize durumudan mütevellit bir suçlu arayabilirler. Ki bu çoğu zaman ”denedikleri” faatliyetin kendisi olacaktır.
Yeterlilik göstereceği ve özünü tatmin edebileceği faaliyeti tespit edinceye dek birey denemelerinde içinden çıkması oldukça güç bir arayış/deneyiş psikolojisine geçebilir ve bu ruh hali en başta kişisel gelişimin kendisi için bir problem teşkil eder.
Aynı doyumsuzluk ve iştah, aradığı tatmin seviyesini düşük tutan bireylerde ise; gerçekleştirilmeye çalışılan eylemden başlangıçtaki beklenti karşılandığı ve istenilen kişisel hazza erişildiği için birey yenilik arzusuna düşebilmekte, eylemlerinde/denemelerinde değişiklik arayışına girebilmektedir.
Kendine Aşırı Güven Duymak
Bireyler eylemlerinin nitelikleri ve karakterleri geliştikçe kendilerine güvenlerinde de aynı oranda bir artış başlar. Ancak bu artış ve nitelikler sonralarda tutarsızlık gösterebilir. Bunun en büyük sebepleri ise çevre etkisi(desteğin dozunda aşırılık) ve atılan adımlardan çoğunlukla olumlu geri dönüş almaktır. Kişisel gelişimin bu noktası, bireyde saf bir kibire dönüştüğünde yine en büyük problemlerden olan ”karakterde negatif etki” halini alacaktır.
İnsan ırkı kendine olan güvenini kibire dönüştürmeye her zaman meyillidir. Kendine güveni besleyen yegane unsur kişisel gelişim, bu gibi örneklerde bireyin sosyal düzenini olumsuz etkileyecek bir probleme evrilebilir. Ancak, kişisel gelişimi bir üst seviyeye taşıyarak çözülebilecek olan kibir, bireylerin ilerledikleri yolda ”yeni sınavları” olarak pasif kaldığı sürece küçük bir problemdir.